Thuis geloven, in God en elkaar.
We maken het momenteel mee: een heel nieuwe situatie waarin we niet meer kunnen samenkomen om te bidden en te zingen. De omstandigheden verplichten er ons toe. Voor velen van ons een totale verrassing en vooral een onbekende ervaring. Ook al hoorden we over de dramatische situatie in andere landen, toch hadden we het gevoel dat dit voor anderen en voor elders was. Maar nee, virussen hebben geen nationaal gevoel en geen grens houdt ze tegen.
Onze wetenschappers, zorgverleners en politici doen wat ze kunnen om onze bevolking te helpen, te vrijwaren, te beschermen.
En als christelijke gemeenschappen zijn we solidair. We zijn gewoon medeburgers met alle anderen.
We maken het immers mee zoals iedereen. We ontsnappen er niet aan. Het is tevens een uitnodiging om onze verantwoordelijkheid op te nemen. Hoe kunnen we mensen rondom ons in bescherming nemen, hun ongemakken verlichten, een sprankje hoop brengen? Onbetaalbare vriendelijkheid: christen zijn op en top!
We krijgen nieuwe kansen, want in geen enkele situatie is God afwezig. We moeten waarschijnlijk, meer dan ons lief is, thuisblijven. En wat doen we? Kerkbezoek, samen vieren wordt tijdelijk onmogelijk. Dan maar ophouden om christen te zijn? Of integendeel de kans waarnemen om wat stiller te worden en te luisteren naar wat God te zeggen heeft in deze beproeving? De vastenperiode is precies een tijd van beproeving.
Ik denk in de eerste plaats aan de kans die we krijgen om de Bijbel ter hand te nemen en misschien eens te luisteren naar wat God ons (mij) te zeggen heeft. Nu we tijd hebben, waarom niet eens rustig de evangelieteksten lezen? Steek maar een kaarsje aan, je zult zien dat het jouw hart verlichting kan brengen.
In de eerstvolgende zondagen (22 maart: Joh 9,1-41, en 29 maart: Joh 11,1-45 en 5 april: Mat,25-26) zijn het langere verhalen, prachtige teksten die vanaf de eerste eeuwen de doopleerlingen begeleid hebben naar het doopsel. En misschien beginnen die woorden nu wat meer betekenis te krijgen, brengen ze je dichter bij wie God is voor jou.
Eigenlijk kun je heel veel vinden op internet (kijk eens op de website: www.bijbelin1000seconden.be en voor jongere gezinnen, maar ook aardig voor ouderen: www.geloventhuis.nl). Je kunt er mooie en inspirerende teksten ontdekken. We hebben nu ook de tijd om enkele films te bekijken en een paar goede boeken te lezen. Eindelijk, ja eindelijk! Een geestelijke school thuis, met de verworvenheden en de techniek van vandaag de dag. Het kan een opgang zijn naar Pasen.
We zullen de huidige tijd moeten doorbrengen als kerk, in gemeenschap, solidair met elkaar. Laten we creatief zijn en zoeken naar mogelijkheden om de mensen te ondersteunen die het moeilijk hebben, de mensen die hard moeten werken in risicovolle omstandigheden, met begrip voor elkaar, gepaste afstand en elkaar toch zo nabij. In die creatieve solidariteit kunnen we een stukje ellende doen omslaan in unieke levenskansen.
In welke situatie u ook bent, weet dat je in ons gebed bent. Iedere dag. En als je dat gelooft, dan voel je je wellicht minder alleen. Dat is heel belangrijk als je in afzondering moet blijven of je opgesloten voelt in een beperkte kring. Je kunt de muren van je huis verplaatsen door te lezen en wellicht te bidden. Je kunt de hele wereld binnenhalen met mensen die je fysiek niet besmetten, maar die jouw hart verruimen en je liefde doen groeien.
Met een hartelijke groet,
Uw Pastoraal team
